Waar kinderen vroeger aan ziektes overleden op jonge leeftijd, bereiken ze door betere behandelingen steeds vaker de volwassen leeftijd. Dat is natuurlijk heel goed nieuws. Emma at Work, ontstaan vanuit het Emma Kinderziekenhuis, helpt talentvolle jongeren met een lichamelijke beperking of chronische ziekte in de zoektocht naar een baan. Een mooie missie, waar directeur Marlies van Hilten iedere dag blij van wordt.
Marlies: “Als specialist op het gebied van recruitment en matching begeleidt Emma at Work jongeren tussen de 15 en 30 jaar met een chronische fysieke aandoening, naar een financieel zelfstandige toekomst. Daar hoort onder andere de zoektocht naar een baan bij. Hierbij kun je denken aan het vervullen van bijbanen of vakantiebanen, maar ook parttime en fulltime banen. Voor werkgevers zorgt het aannemen van deze jongeren die over vele talenten beschikken, voor nieuwe motivatie en diversiteit op de werkvloer en draagt het bij aan het gevoel van trots en saamhorigheid binnen het hele team.”
“Het is een breed maatschappelijk probleem om mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt aan het werk te krijgen. Er bestaan tal van initiatieven, waaronder Emma at Work, die zich inzetten voor de kansen van deze jongeren op de arbeidsmarkt. Hoewel wij de enige zijn die voor jongeren vanaf 15 jaar op zoek gaan naar een leuke baan. Aangezien er 500.000 jongeren in Nederland tot deze doelgroep behoren en we bij Emma at Work inmiddels jaarlijks 120 tot 200 jongeren bemiddelen naar een passende werkplek, is er nog genoeg werk aan de winkel. Maar dat doen we niet alleen. Samen met een netwerk van betrokken partners hebben wij de club van 1000 opgericht, omdat het iets is van ons allemaal. Op die manier kunnen we een netwerk creëren waarbij ziekenhuizen, jongeren en werkgevers lokaal worden samengebracht. Als Emma at Work niet meer bestaat, maar het vanzelf vanuit werkgevers wordt opgepakt, is voor ons het ultieme doel bereikt”, aldus Marlies.
“Werkgevers moeten het leuk en vanzelfsprekend gaan vinden om ermee aan de slag te gaan, zodat Emma at Work uiteindelijk overbodig wordt.”
Marlies: “Na rechten gestudeerd te hebben in Nijmegen, ging ik aan het werk als arbeidsjurist. Vervolgens ben ik in de uitzendwereld terecht gekomen en in 1999 ben ik betrokken geweest bij de invoering van de nieuwe flexwet. In 2006 werd ik gevraagd om enkele maanden voor het Emma Kinderziekenhuis een project uit te voeren: het begin van Emma at Work.
Na het weer uit handen te hebben gegeven en een tijdje in Australië binnen de branche te hebben gewerkt, was ik op zoek naar een volgende stap. Op projectbasis ging ik een jaar lang parttime aan de slag voor Emma at Work, naast de andere opdrachten die ik op dat moment had als HR-manager. In 2009 kreeg ik een zoon en was dit alles lastig te combineren. Toch ging mijn hart nog steeds sneller kloppen van Emma at Work. Vanaf 2010 kon Emma at Work een professionele slag maken, en inmiddels zijn er 12 personen, waarvan 7 consultants en circa 50 vrijwilligers werkzaam. Ik kan met recht zeggen dat ik enorm trots ben om directeur van dit mooie initiatief te zijn.”
“Gezien de krapte op de arbeidsmarkt, is het goed om te kijken naar het HRM-proces en de inrichting van het functiehuis. Kijk naar de ruimte die je hebt voor mensen die bijvoorbeeld minder uren beschikbaar zijn op een dag. Wat betekent het als ik hier ruimte voor maak en hoeveel capaciteit kan ik uit de markt halen? Kies ik bijvoorbeeld voor ouderen die parttime willen werken of juist voor jongeren? Of het functiehuis toe is aan verandering, is denk ik iets dat werkgevers goed zelf kunnen bepalen. Het lukt ze in veel gevallen ook om deze doelgroep aan te nemen.
Wij horen echter vaak ‘Ik wil graag iets met mensen met een beperking, maar er zijn zo veel aanbieders dat ik niet meer weet waar ik moet zijn.’ De organisaties of bedrijven die zeggen ‘ja, ik wil’, hebben een eerste stap gezet en dat is een goed teken. Mijn advies is ook, ga het gewoon doen! Je creëert hiermee draagvlak en je merkt vanzelf hoe enthousiast en gemotiveerd de mensen zijn die bij je aan de slag gaan.”
Marlies: “Een eigen bus waar we mee door het land kunnen toeren en een bezoek kunnen brengen aan festivals, scholen en grote werkgevers. Hiermee willen we in contact komen met mensen, persoonlijk, met een kop koffie en een leuk gesprek. Maar deze bus is natuurlijk maar een middel.
Onze droom is dat we in heel Nederland een regionaal samenwerkingsverband hebben met plekken waar jongeren binnen kunnen stappen bij een club van professionals die ze op weg kunnen helpen in de zoektocht naar een baan. Daarnaast droom ik er ook van om de mindset te veranderen. Kijk eens door de buitenkant heen. Het zijn mensen die net als ieder ander mee kunnen doen in de maatschappij. Misschien hebben ze alleen net even een andere aanpak of begeleiding nodig. Laten we daaraan samen ons steentje bijdragen.”
De Driessen Foundation steunt Emma at Work en draagt als lid van de Club van 1000 graag haar steentje bij. Kijk voor meer informatie op www.driessenfoundation.nl of www.emma-at-work.nl.
