Vanwege hogere eisen op de werkvloer ervaren meer mensen tegenwoordig werkdruk. In samenhang hiermee zijn de mentale en emotionele belasting gestegen. Dit verschilt ook per medewerker, omdat de ene mens meer stressbestendig is dan de andere.
Dennis Karakoc van StressCentrum beklemtoont dat een glazenwasser of schoonmaker tien jaar geleden minder aan zijn hoofd had dan nu. Daarnaast hebben bijvoorbeeld ook onderwijzers meer werk te doen. Dat is volgens Karakoc niet het enige: “Ambulancebroeders worden tegenwoordig steeds vaker geconfronteerd met agressie. En ook leerkrachten worden veel meer geconfronteerd met agressie en intimidatie. Daarnaast is het ook zo dat we in een samenleving zitten waarbij werkdruk of het druk hebben maatschappelijk verschijnselen zijn. Druk is een beetje hip en ontspanning is eigenlijk een vies woord.”
Karakoc noemt ook de smartphone. Die is voor veel jongeren dagelijks het eerste en het laatste dat ze zien. Hij vindt dat er onvoldoende ruimte is om even geen prikkels te hebben. “Dat zorgt er dus voor dat we met z’n allen in een soort maatschappij terechtkomen met een constante prestatiedruk. En als die er niet is, dan leggen we die onszelf wel op.”
Er is werkdruk als het evenwicht ontbreekt tussen de eisen die voor het werk gelden en de mogelijkheden van medewerkers om hun taken goed uit te voeren. Het kan dan gaan om de hoeveelheid werk, maar ook om de emotionele belasting van je werkzaamheden.
Volgens Karakoc spelen er echter ook andere factoren mee. “Ben je bijvoorbeeld in staat om je pauzes zelf te organiseren, heb je autonomie in je werk, heb je steun van je collega’s of van je leidinggevende? Dat geheel bepaalt eigenlijk hoe die balans is.”
Daarnaast zijn niet alleen het karakter van het werk en de werkomstandigheden bepalend voor het ervaren van werkdruk. Karakoc licht toe dat iemand die bijvoorbeeld privé mantelzorg verricht, zwaar belast kan zijn. Hierdoor kunnen uiteindelijk problemen ontstaan op het werk.
Er is dus sprake van per persoon verschillende invloedsfactoren, zoals de thuisbelasting, je stressbestendigheid en je competenties. “Dat geheel bepaalt waarom de een bijvoorbeeld wel een bepaalde werkdruk of werkstress kan ervaren en een ander nergens last van heeft.”
Het is belangrijk dat je als medewerker let op de werkdruk, omdat die kan leiden tot werkstress. Die stress kan leiden tot belastingsverschijnselen zoals een burn-out, chronische vermoeidheid, spanningsproblemen, nervositeit of een depressie. Daarna doe je er goed aan te praten met collega’s, je leidinggevende en de hrm-afdeling. Karakoc wijst op factoren die in een organisatie werkstress kunnen beïnvloeden. “Denk bijvoorbeeld aan omgaan met technologie, de autonomie die mensen hebben of de werktijden, ontwikkelingsmogelijkheden en dat soort zaken.”
Verder moeten werknemers letten op de balans tussen werk en privé. In veel organisaties is het bijvoorbeeld gebruikelijk dat werknemers altijd hun e-mails lezen, ook na werktijd. Karakoc beveelt aan dat werknemers hierover afspraken maken met hun baas.
Werknemers kunnen veel zelf doen. “Dat betekent dat je moet zorgen voor voldoende ontspanning. Zorg voor voldoende rust, herstelmomenten en voldoende slaap”, adviseert Karakoc. Daarnaast beveelt hij aan om binnen je werk te kijken wat je energie geeft en kost. Je kunt al energie krijgen door tijdens de lunch een wandeling te maken met collega’s. Karkoc raadt verder aan om je op één taak te richten en niet te multitasken.
Hij ziet ook een taak voor werkgevers. “Op het moment dat iemand uit gaat vallen, dan heeft niet alleen hij of zij een groot probleem, maar zijn collega’s ook. Want het werk komt bij hen terecht en uiteindelijk natuurlijk ook bij de organisatie.” Karakoc benadrukt dat iemand met een behoorlijke burn-out zo’n negen maanden tot twee jaar uit de roulatie kan zijn. “Dus is het ook heel belangrijk dat organisaties gaan kijken hoe ze de werkdruk acceptabel kunnen houden.”
Bron: NU.nl
