Voor een HR-professional betekent het leiden van een initiatief rondom welzijn in een organisatie veel meer dan het verzorgen van de strategie, implementatie, communicatie en follow-up. Nog belangrijker is je verantwoordelijkheid om het goede voorbeeld te geven, te gaan voor waar je voor staat en vooral je welzijn op de eerste plaats te zetten.
Werken als HR-professional is anders dan het hebben van een andere functie in een bedrijf. Niemand vraagt zich af of de financiële afdeling van het bedrijf de voorkeur geeft aan Excel of Google Spreadsheets voor de financiële prognoses van hun boekhouding. Het maakt niemand uit of het hoofd logistiek elke dag de meest efficiënte route van en naar kantoor berekent. Mensen praten er niet over of het kantinepersoneel die kleine blauwe netmutsen ook thuis draagt bij het koken van gezinsmaaltijden.
Als je bij HR zit, wordt er echter van je verwacht dat je een wandelend en pratend rolmodel bent van alles wat je afdeling omarmt, zowel binnen als buiten het bedrijf. Organisatiedeskundige Blaire Palmer noemt als voorbeeld het lanceren van een ‘meditatieweek voor gestreste leidinggevenden’. “Collega’s nemen aan dat je je eigen dagelijkse mindfulness-oefeningen hebt. Bij een cursus conflictbeheersing uitvoeren, wil iedereen weten hoe je met deze methoden conflicten met je kinderen oplost. Ben je net de promotie misgelopen waarvoor je ging? Iedereen wil zien dat je met deze afwijzing omgaat met gratie en volwassenheid. Natuurlijk hebben ze gelijk, want HR is niet zomaar een baan. Het is een roeping.”
Palmer benadrukt dat elke verandering die HR in het bedrijf doorvoert bij HR moet beginnen, of het nu gaat om cultuur, beleid en procedures, werving, leiderschap, teamwerk of welzijn. “Je kunt niet op geloofwaardige wijze voor verandering pleiten als jij en je team die verandering nog niet hebben omarmd.” Ten eerste geldt daarbij dat, totdat je het zelf probeert, het maar een theorie is. Je zult je niet bewust zijn van de kinken in de kabel. “Door je eigen traject te doorlopen met een beleid, procedure, systeem of concept, kun je weerstand begrijpen en andere medewerkers met meer empathie over de hobbels loodsen. Je zult ze ook aan een hogere standaard kunnen houden, omdat je weet dat je de barrières hebt overwonnen. Waarom zou je dan minder verwachten van anderen?”, stelt Palmer.
Ten tweede heb je volgens haar geen geloofwaardigheid als je veranderingen niet ook zelf toepast. “Het zal niet werken als je op je functietitel vertrouwt om mensen te overtuigen om verandering te omarmen. Je kunt niet zomaar je HR-badge laten zien en aandringen. Als je verwacht dat anderen invloed uitoefenen, samenwerken, coachen en partner zijn, dan moet je dat zelf ook doen.” Op de derde plaats benadrukt Palmer dat je zelf ook moet veranderen als je vindt dat dat goed genoeg is voor alle anderen. “Als je echt gelooft in het initiatief dat je introduceert, waarom zou je het dan ook niet voor jezelf willen?”
Verder onderstreept Palmer dat een HR-professional meer is dan zijn expertise. “Daarnaast ben je coach en adviseur van de organisatie.” Ze vervolgt: “Jouw bijdrage is anders. Je moet een goede luisteraar zijn, het goed functioneren voor anderen mogelijk maken, een uitdager zijn van conventioneel denken, een vertrouweling zijn en een coach. In HR slaag je niet alleen vanwege je technische kennis, maar ook vanwege je persoonlijke kwaliteiten.”
Palmer vertelt dat ze een beetje een Star Trek-fan is en met name van Next Generation. “Dat komt deels door de rol die counselor Troi speelt op de brug. Ze zit links van kapitein Picard en biedt een heel ander perspectief op ontmoetingen met buitenaardse levensvormen. Ze spreekt vanuit haar intuïtie, kijkt verder dan de oppervlakte en maakt zich zorgen over het mentale welzijn van de kapitein en de bemanning. Ze is niet bang om aannames en vooroordelen in twijfel te trekken.”
Als je deze drievoudige rol echt omarmt: om een vakexpert, een proefkonijn voor je eigen initiatieven en een wijze raadgever in de organisatie te zijn, moet je volgens Palmer in topvorm zijn. “De ironie van het lanceren van een welzijnsweek van je bedrijf, dat je over het randje brengt, omdat het zo stressvol is, zal niemand ontgaan”, beklemtoont Palmer. Ze komt daarom met de volgende vier tips om zo’n situatie te voorkomen:
“Neem je eigen ‘medicijnen’. Mediteer, neem pauzes, zet je e-mail buiten kantooruren uit. Er wordt niet van je verwacht dat je perfect bent, maar je moet het proberen. Zelfs gedeeltelijk succes zal leiden tot een betere geestelijke gezondheid voor jou en je team en tot meer succes voor alle initiatieven die je lanceert.”
“Het kan zijn dat je het grootste deel van je tijd niet met je HR-collega’s samenwerkt, omdat je ‘in het bedrijf’ bent. Maar je HR-maatjes zijn je veilige plek. Wees elkaars coaches, denkpartners, vrienden en schouder om op uit te huilen. Werk bewust aan deze omgeving in de HR-functie.”
“De meeste coaches hebben een coach. De meeste therapeuten hebben een therapeut. Als je de hele dag bezig bent met het de stress, angsten en culturele disfuncties van je organisatie, dan heb je tijd nodig om na te denken. Ook moet je advies krijgen hoe ermee om te gaan. Verwacht niet dat je bovenmenselijk bent.”
“Zoek aspecten van je werk die je een voldaan gevoel geven en maak er genoeg tijd voor vrij. Verrijk je leven buiten het werk en geef prioriteit aan vrienden en familie of hobby’s en interesses. Als je op het werk de verstandige wijze moet zijn, heb je ruimte nodig voor de andere kanten van je persoonlijkheid. Vergeet niet af en toe plezier te hebben.”
Bron: HRZone
