Op 1 april 1993 startte mijn vader Jan Driessen een bedrijfje. DA&A Driessen was geboren. Een klein administratiekantoor voor de lokale overheid. Ik was een puber van 15 jaar en had geen idee wat dit voor ons gezin zou gaan betekenen. We zijn nu 30 jaar verder en de boel is een beetje uit de hand gelopen; in positieve zin.
Ons familiebedrijf DA&A is gegroeid tot Driessen Groep. Inmiddels zijn we een goed bekende familie van 14 unieke bedrijven in het domein van mens en werk. Met maar liefst ruim 700 persoonlijke professionals die werkgeluk mogelijk maken voor ruim 1.500 organisaties en 100.000 mensen in de overheid, het onderwijs en zorg & welzijn. Het is een onwerkelijke rit geweest, die al onze verwachtingen heeft overtroffen. En aangezien ik al een heel aantal jaren aan het roer mag staan van onze familie van bedrijven, samen met ‘mijn broeders’ Ad van Zutphen en Rob Korzilius, kun je stellen dat de tweede generatie het heeft overgenomen van de eerste generatie. Gelukkig zijn mijn vader Jan, zus Josine en voormalig COO Michaël nog nauw betrokken bij onze club. Bij hen kunnen we altijd terecht voor persoonlijke en professionele raad en daad.
Het bijzondere is echter dat de gesprekken die we voeren zelden over de afgelopen 30 jaar gaan. Natuurlijk koesteren we ons verleden en zijn we trots op de prestaties die we de afgelopen jaren met z’n allen hebben geleverd. Maar onze blik is gericht op de toekomst en dus gaan de gesprekken daar ook vaak over. Niet de dag van morgen of het volgende kwartaal, maar vooral de lange termijn, de toekomst, houdt ons hoofd en hart bezig.
Hoe ziet de wereld van mens en werk er over vijf tot tien jaar uit? Met welke uitdagingen worden onze opdrachtgevers dan geconfronteerd? En hoe zorgen we ervoor dat wij als familie van bedrijven hen daar dan ook nog mee kunnen en mogen helpen? Van dit soort vragen word ik persoonlijk echt heel erg (werk)gelukkig. Natuurlijk heb ik geen glazen bol en is de toekomst onvoorspelbaar en vol onzekerheden. Maar als je niet weet naar welke stip je persoonlijk en professioneel wilt varen, dan is het onmogelijk om koers te bepalen en is iedere wind de verkeerde, toch?
“Hoe ziet de wereld van mens en werk er over vijf tot tien jaar uit?”
Maar er is één ding waar ik op dit moment echt nog geen ‘stip’ kan plaatsen. Dat is de vraag of onze prachtige familie van bedrijven ooit over zal gaan naar mijn volgende generatie. Ik denk er best vaak over na de laatste tijd, maar ik heb echt geen idee. Dat kan natuurlijk ook helemaal niet. Mijn dochters, neefje en nichtje zijn nu pubers, net als ik 30 jaar geleden. Natuurlijk zou ik het mooi vinden als zij straks hun (werk) geluk vinden binnen onze familie van bedrijven, maar daar kan ik nu toch nog niets zinnigs over zeggen.
Bovendien is het helemaal niet aan mij om daar iets van te vinden, maar aan henzelf als de tijd daar rijp voor is. Waar ik echter wel iets zinnigs over kan zeggen is dat ‘familie’ wat mij betreft niet alleen betrekking heeft op ‘bloedbanen’. Het unieke van veel familiebedrijven is wellicht niet zozeer dat ze in handen zijn van een familie, maar dat ze handelen vanuit unieke ‘familiewaarden’. In plaats van ‘shareholder values’ staan ‘shared values’ centraal. En het mooie van persoonlijke en professionele ‘waarden’ is dat je ze kunt overdragen aan iedereen met wie je in contact komt en dus niet alleen je eigen kinderen. Waardevol advies, toch? Op naar het 50-jarig jubileum!
