HR-managers moeten menselijke behoeftes als uitgangspunt nemen voor het opstellen van het beleid, dat betoogt prof. dr. Dirk van Dierendonck van Rotterdam School of Management, Erasmus University. Volgens hem komen werknemers beter tot hun recht met een ‘mensgerichte aanpak’.
Van Dierendonck stelt dat organisaties moeten erkennen dat zij in wezen hun werknemers zijn. Organisaties zijn daarom alleen in staat goed te functioneren als de werknemers dit doen. Als organisaties er daarbij op toezien dat werknemers hun talenten goed kunnen inzetten, zullen zij beter presteren.
Volgens Van Dierendonck zien werknemers hun werk namelijk steeds vaker als bron van persoonlijke ontwikkeling en geluk. Prestaties zijn hierdoor nauw verbonden met hun welzijn. Het op een goede manier inzetten van talent is daarom essentieel.
Bij deze mensgerichte aanpak is het belangrijk een cultuur te creëren van vertrouwen en respect. Een organisatie die hierin slaagt, zorgt ervoor dat mensen minder bang zijn en dat stressgevoelens in de organisatie afnemen. Daarnaast durven werknemers meer risico te nemen, worden zij innovatiever, delen zij informatie en voelen zij zich erkend. Van Dierendonck geeft aan dat mensen dan pas tot ‘hun recht komen’.
De taak van HRM was van oudsher een combinatie van het behalen van strategische organisatiedoelen en het welzijn van de werknemers. Volgens de professor is een mensgerichte benadering echter beter voor zowel de mens als de organisatie. Werknemers komen beter tot hun recht bij een dergelijke benadering, hetgeen leidt tot een positief effect op de organisatiedoelen.
Een mensgerichte benadering vraagt om een mensgerichte leiderschapscultuur. Van Dierendonck pleit voor een nederige en dienende leiderschapsstijl. Dit soort type leiders helpen werknemers persoonlijk te groeien door ze verschillende vaardigheden en competenties te laten gebruiken of te ontwikkelen.
De heer Van Dierendonck is professor Human Resource Management van Rotterdam School of Management (RSM), Erasmus University. Zijn expertisegebieden zijn HRM, leiderschap en leiderschapsontwikkeling. Hij is academisch directeur van het Erasmus Centre for Human Resource Excellence en medeoprichter van de Erasmus Center for Leadership Studies. Daarnaast is hij medeoprichter en –organisator van de New Directions in Leadership Research conferenties die wereldwijd worden georganiseerd. Hij is tevens schrijver van boeken en tientallen artikelen voor grote wetenschappelijke tijdschriften.
Bron: HRpraktijk, PenOactueel, RSM
