Mensen die hem van vroeger kennen, kunnen bijna niet geloven dat hij comedian is. Als klein jongetje had Rob Scheepers niet de drang om op het podium te staan. En ook nu hij regelmatig op de bühne te vinden is, treedt hij niet graag op de voorgrond. Toch is stoppen met zijn baan in de reclame en volledig gaan voor het theaterbestaan de beste keuze die hij ooit heeft gemaakt. Of zoals hij het zelf verwoordt: “Ik geniet me te pletter.”
Na vijftien jaar in loondienst gewerkt te hebben in de creatieve sector begon Rob uitdaging in zijn werk te missen. En uitdaging is essentieel om werkgeluk te ervaren, vindt Rob. Hij zei zijn baan op en is zich volledig gaan richten op comedy. En daar heeft hij geen nanoseconde spijt van, zegt hij zelf.
Vooral de vrijheid die hij heeft gekregen maakt hem gelukkig: zelf de controle hebben over balans in zijn leven. Rob: “Ik vind het heerlijk om mijn eigen uren te bepalen. Zelf kiezen wat ik doe, waar en waarom. Zelden of nooit hoef ik dingen te doen die een opdrachtgever verplicht.” Dat werkt ook door in zijn privéleven. Heeft zijn gezin ‘last’ van een volle week theater, dan kan Rob ervoor kiezen om de week daarna er helemaal voor hen te zijn. “In mijn eerdere werk was er een grote mate van regelmaat, maar het ontbreken van regelmaat weegt hier niet tegenop. Er is zoveel geluk voor teruggekomen.”
Wat Rob zo gelukkig maakt in het theatervak? “Ik vind het heerlijk om mensen mee te nemen in een verhaal en ze een avond lang hun zorgen te doen vergeten, ze ouderwets laten lachen. Dat vind ik fantastisch.” Zijn werk helpt hem om belangrijke gebeurtenissen in zijn leven te kunnen plaatsen en relativeren, zoals het overlijden van zijn vader. De verhalen die hij in zijn shows verwerkt zijn bijna altijd autobiografisch. Ze vormen een soort uitlaatklep, misschien wel omdat hij de aanwezigheid van directe collega’s als theatermaker mist. “Ik zit alleen in mijn kantoortje, dus leg mijn verhalen in plaats van bij collega’s bij het publiek neer”, vertelt Rob.
Uit ons gesprek blijken meer overeenkomsten tussen de relatie die Rob als theater-artiest met zijn publiek heeft en de relatie tussen collega’s onderling en medewerkers met hun leidinggevende. Net als dat een artiest het publiek gelukkig wil maken, is dat ook het streven van veel leidinggevenden richting hun medewerkers. Humor is daarvoor een belangrijk ingrediënt, aldus de cabaretier. “Het maken van een grap in een gesprek haalt zoveel druk van een situatie af. Op het moment dat je samen kunt lachen, heb je het hoogste doel bereikt. Dat is iets wat met geen peptalk of rapport te bereiken is.”
Lachen is een universeel iets, een emotie die voor iedereen hetzelfde is. Door te lachen nader je elkaar en doorbreek je een barrière. Je lost er bijvoorbeeld gelaagdheid mee op. Nadat je samen
echt hebt gelachen is er geen sprake meer van ‘u’, maar gaat het ineens over ‘je’ en ‘jij’. Rob: “Humor is ook een manier om te peilen of twee mensen bij elkaar en bij de cultuur van een organisatie passen. Maak er dus gebruik van, ook in bijvoorbeeld sollicitatiegesprekken.”
Het ervaren van geluk is sterk afhankelijk van geloof in jezelf, vindt Rob. In de ontwikkeling die hij de afgelopen jaren heeft gemaakt, is hij tegen de heersende orde ingegaan. “Ik heb de weg gezocht die veel risico met zich meebrengt. Maar ik kom, wanneer het slaagt, ook echt verder”, legt hij uit. “Ik ben voor het maken van stappen die buiten je kader liggen. Een tijd geleden moest ik bij een festival last-minute het podium op, dus ik kon me niet voorbereiden. Doodeng was het, maar juist daar heb ik heel veel van geleerd. Ik had kunnen denken ‘ik doe het niet’, maar ik dacht juist ‘we zien wel, als het lukt, dan lukt het’. Volgens mij maakt risico’s nemen en datgene doen waarin je kunt vertrouwen op jezelf, en niet afgaan op de beperkende woorden van je omgeving, mensen écht gelukkig!”
Meer lezen? Het volledige artikel staat in de publicatie Werkgeluk van Driessen HRM. Deze is kosteloos aan te vragen voor leidinggevenden en HRM’ers in de publieke sector via www.werkgeluk.nl.
