Al heel vroeg in je opvoeding krijg je te horen dat je moet (leren) luisteren. Dat is op zich een goede oproep, maar is die vanuit het juiste perspectief geplaatst? Is er sprake van gelijkwaardigheid in de communicatie als jij door een ander gedwongen wordt te luisteren? Ik denk het niet. Dat is volgens mij één van de redenen waarom we geneigd zijn ons hier tegen af te zetten. Je de kaas niet van het brood laten eten. Snel reageren en liever de ander net een stap voor zijn met slimme opmerkingen.

Ik ben opgegroeid met 2 broers in een heerlijk gezin. We hebben ‘gevat zijn’ tot kunst verheven en dat leidde tot zeer humoristische situaties. Deze gevatheid heb ik uiteraard meegenomen in mijn eerste baan. Ik kwam er al snel achter dat spreken zilver is, maar zwijgen echt goud waard blijkt te zijn.

Probeer eerst te begrijpen en dan begrepen te worden! Eigenschap 5 uit het meesterwerk ‘7 habits of higly effective people’ van Stephen Covey. Een zeer leerzame eigenschap die ook verdraaid lastig is voor gevatte mensen met een extraverte voorkeur, zoals ik. Extraverte personen halen de energie voornamelijk uit hun omgeving. Dat doen ze door vooral de interactie te zoeken met hun omgeving. Als ik een prikkel uitzend, krijg ik ook iets terug. Dat geeft mij energie. Maar als de energie uitblijft, prikkel ik extra. Dat is bijna een overlevingsmechanisme van mensen met een extraverte voorkeur. Na het nodige oefenen blijkt ‘eigenschap 5, Probeer eerst te begrijpen en dan begrepen te worden’ mij enorm veel energie op te leveren. Juist de rust om eerst naar een ander te luisteren en te willen begrijpen maakt dat je volgende reactie alleen maar scherper en relevanter wordt.

Simon Sinek doet daar nog een schepje boven op. Hij geeft het advies: ‘Wees de laatste die iets zegt’. Daarmee doelt hij zowel op verbale als non-verbale reacties. Hoe verleidelijk is het niet als leider om alvast jouw briljante idee op tafel te leggen en daarover de mening van je medewerkers te vragen? Dan heb je alvast lekker voorgesorteerd en kunnen we weer door. Toch mis je hiermee zoveel belangrijke input van een ander dat het advies is om jouw idee pas als laatste op tafel te leggen, aangevuld met de inzichten en input van de anderen die je voorafgaand hebt gehoord. Daardoor wordt jouw idee alleen maar briljanter en creëer je veel meer draagvlak bij je medewerkers. Je laat aan je medewerkers merken dat jij in staat en bereid bent direct iets te doen met hun input, hoe gering dat soms ook is.

Stel dus vragen ter verduidelijking. Wees in je vraagstelling niet sturend naar jouw idee, maar sluit je aan bij de intentie en de perceptie van een ander. Het lijken open deuren maar o zo moeilijk om toe te passen. En als het soms even misgaat en jij je idee of (verbale of non-verbale) mening te vroeg inbrengt…. Wees mild naar jezelf. Lach om jezelf en probeer het de volgende keer opnieuw.

Veel succes!