Nederland telt vele werkende mantelzorgers. Inmiddels zorgt één op de zes werknemers voor ouders, schoonouders, een kind, een familielid of een bekende. In de zorg zijn dat er zelfs één op de vier. Vanwege de vergrijzing en het toenemende aantal ouderen dat thuis blijft wonen, zal dat aantal alleen maar groeien. Stichting Werk&Mantelzorg helpt bedrijven en werknemers.
Veel mantelzorgers slagen er redelijk goed in om dit naast hun werk te doen, maar dat geldt zeker niet voor iedereen. Uit onderzoek van de stichting Werk&Mantelzorg blijkt dat het percentage mantelzorgers dat de combinatie werk en mantelzorg slecht tot heel slecht kan combineren, is gestegen van 4 procent in 2012 naar 15 procent in 2017.
Als de combinatie werk en mantelzorg te zwaar wordt, bestaat het risico dat mensen overbelast raken, ziek worden of zelfs een burn-out krijgen en voor langere tijd uitvallen. Om dit soort situaties te voorkomen begeleidt de stichting Werk&Mantelzorg sinds 2005 werkende mantelzorgers en werkgevers bij het zoeken naar oplossingen om het werk en de zorgtaken zo goed mogelijk met elkaar te verbinden.
Mantelzorg was zo’n dertien jaar geleden nog een erg moeilijk onderwerp op de werkvloer. Tegenwoordig is het onderwerp beter bespreekbaar. In de meeste cao’s bestaan al verlofregelingen zoals calamiteitenverlof of langdurend en kortdurend verlof. Toch bieden die bij mantelzorg niet altijd uitkomst.
Langdurig verlof duurt maximaal zes werkweken per jaar, terwijl er aan mantelzorg vaak helemaal geen grens zit. Het gevolg is dat je minder moet gaan werken en in inkomen achteruitgaat. Dat kan een groot nadeel zijn. Verlof is bovendien niet altijd noodzakelijk. Je kunt ook een bepaalde mate van flexibiliteit invoeren, zodat de zorg wél goed vol te houden is en de medewerker minder kwetsbaar is.
Martijn Tillema, adviseur bij Werk&Mantelzorg, beaamt dat de bespreekbaarheid van het onderwerp van belang is om tot een oplossing te komen. Hij begeleidt organisaties om mantelzorgvriendelijk te worden. “Leidinggevenden schrikken er vaak van als ze horen hoeveel mensen mantelzorger zijn. Op de werkvloer is lang niet altijd bekend wíe mantelzorger zijn. Mensen zijn soms bang om erover te praten, omdat ze denken dat het als gezeur wordt gezien, dat ze leuke projecten dan misschien niet meer mogen doen of dat het consequenties heeft voor hun carrière.”
Bovendien leven bij werkgevers misverstanden over mantelzorgers. Tillema: “Het is vaak helemaal niet zo dat een mantelzorger alleen maar extra vrije dagen wil. Hij wil juist graag werken als hij dat maar vanuit zijn eigen invulling kan doen.”
Werkgevers en organisaties die de combinatie werk en mantelzorg mogelijk maken, krijgen van de stichting Werk&Mantelzorg de Erkenning voor mantelzorgvriendelijke werkgever. Inmiddels hebben 300 organisaties deze Erkenning, zoals de Belastingdienst en het UWV. Daarnaast zijn veel welzijnsorganisaties, zorgcentra en 75 gemeenten aangesloten.
Daar komen er volgens Tillema in een hoog tempo meer bij. “Vakbonden maken er nu ook een thema van in hun cao-besprekingen. Dat is een goede zaak, maar er valt nog een wereld te winnen. Werkgevers, vooral in het midden- en kleinbedrijf, zijn vaak nog bang dat mantelzorgers ze veel geld kosten, terwijl dat niet zo hoeft te zijn. Als je creatief denkt, zijn er genoeg oplossingen die géén extra investering vragen.”
Bron: ad.nl
