Uit onderzoek blijkt dat een groot deel van de millennials de verantwoordelijkheid voor het voorkomen van een burn-out bij de werkgever legt. Volgens psycholoog Thijs Launspach moet de werkgever uiteraard een gezonde werkcultuur creëren, maar is het voorkomen van een burn-out vooral je eigen verantwoordelijkheid.
Bijna acht op de tien millennials vindt dat het aan de werkgever is om een burn-out te voorkomen. Launspach denkt dat een werkgever inderdaad invloed kan uitoefenen. Het is dan wel nodig dat de leidinggevende goed de vinger aan de pols houdt en met zijn of haar mensen blijft spreken. “Waarschuwingssignalen zijn er meestal genoeg, maar in veel verschillende vormen. Zo kan het zijn dat de ene medewerker veel ziek is. De ander is op zijn beurt vaak chagrijnig.”
De grootste verantwoordelijkheid ligt echter niet bij de werkgever. Een medewerker kan een burn-out krijgen door acute stress, maar ook doordat hij stelselmatig te veel hooi op zijn vork neemt. “Het lastige en gevaarlijke aan een burn-out is dat mensen in de aanloop er naartoe vaak denken ‘ik kan het nog wel even volhouden en een tandje bijzetten’ of ‘een burn-out zal mij niet overkomen’. Vergelijk het met je spieren. Overbelast je deze stelselmatig, dan forceer je ze uiteindelijk en duurt het lang voor je ze weer kunt belasten”, waarschuwt Launspach.
De medewerkers die alles heel goed willen doen, lopen vaak tegen een burn-out aan. Hun standaarden zijn hoog, ze zijn perfectionistisch en stoppen moeilijk. Recent onderzoek laat zien dat 90 procent van de millennials hoge eisen aan zichzelf stelt. Ze willen niemand in hun omgeving teleurstellen. Launspach: “De verwachtingen van millennials zijn ontzettend hoog. Voldoen ze niet hun eigen eisen en verwachtingen, dan gaan ze overcompenseren door nog harder te werken.”
Het probleem met millennials is volgens Launspach dat ze zijn opgegroeid met ‘the sky is the limit’ en dat ze zichzelf veel met anderen vergelijken. Dat doen ze dan vooral met leeftijdsgenoten die het beter doen en een perfecter leven lijken te leiden. “Daardoor hebben ze chronisch het gevoel dat ze tekortschieten en pas meetellen als ze op alle vlakken van hun leven succesvol zijn.”
Tegenwoordig kijk je door de sociale media ook heel gemakkelijk mee met anderen. “Vaak wordt vergeten dat de mensen die zo succesvol lijken, vooral reclame voor zichzelf maken. Nooit zie je wat er achter schuilt. We leven in een winnaarscultuur en er heerst een taboe op falen.”
Wil je als werkgever burn-outs op de werkvloer voor zijn, dan is een cultuur essentieel waarin medewerkers een burn-out kunnen bespreken. Daarbij is het belangrijk dat de medewerker durft aan te geven dat het even niet zo goed gaat. Launspach vindt echter dat de werkgever nooit volledig verantwoordelijk is. “De grootste verantwoordelijkheid voor gezondheid en geluk ligt altijd bij jezelf. Houd jezelf daarom goed in de gaten en ga er vanuit dat niemand anders dit voor je doet.”
Bron: Management Team
