Mensen gelukkig(er) maken in hun werk. Dat is wat Marc Oonk doet. Als directeur van Mensium ondersteunt hij organisaties in de publieke sector op het gebied van zowel interne als externe mobiliteit. Werk waar hij gelukkig van wordt.
Op de vraag hoe we gelukkige medewerkers het beste kunnen omschrijven, neemt hij zichzelf als voorbeeld. “Gelukkige medewerkers, zoals ikzelf, zitten lekker in hun energie, zijn proactief, nemen verantwoording, bouwen voort op een stevig fundament en hebben grip op hun eigen handelen”, vertelt Marc vol enthousiasme.
Helaas ervaart lang niet iedereen werkgeluk. Door verschillende omstandigheden kunnen mensen de regie even kwijtraken. En dat maakt hen vaak minder gelukkig. Een ongelukkig persoon herken je vooral aan de rol die hij aanneemt, vindt Marc. “Iemand die minder gelukkig is, stelt zich vaker op als slachtoffer. Hij of zij is de controle kwijt en kiest niet langer zelf, maar volgt anderen.”
“Deze personen moeten hun grip terugvinden. En dat begint met perceptie. Zit iemand in een lastige fase en legt hij daarop de nadruk, dan beoordeelt hij alles ‘zuur’. Het verhaal van de roze bril is dus echt waar! Vaak blijkt dat mensen zich laten leiden door dingen waar ze zelf geen invloed op kunnen uitoefenen: het weer, de belasting, een ander. Wij geven mensen inzicht in de dingen waar ze wél grip op hebben en leiden ze van die andere zaken af. Die focus geeft ruimte om de regie terug te pakken.”
Medewerkers die werkgeluk ervaren brengen een organisatie verder. Vaak zijn ze efficiënter in het aangaan en onderhouden van relaties met collega’s en klanten, in het oppakken van signalen en het aannemen van opdrachten. Dat komt omdat ze dingen doen en niet afwachten. “Toch moeten organisaties niet direct op geluk sturen, maar de verantwoordelijkheid bij de mensen zelf leggen. Faciliteren is natuurlijk wel aan te raden”, vindt Marc.
“Doe dit vooral met aandacht; in de vorm van tijd en kwaliteit met elkaar. Als je kijkt naar redenen waarom mensen kiezen voor een nieuwe baan staan in de top 3: doorgroeimogelijkheden, betere voorwaarden en het niet meer willen werken voor die organisatie. Gek dat weinig mensen kiezen voor een baan vanwege een leidinggevende, maar wel om die persoon vertrekken”, vervolgt Marc. “Als leidinggevende heb je een zeer belangrijke rol, die je optimaal kunt uitspelen door het gericht inzetten van oprechte aandacht.”
Die aandacht geven is altijd mogelijk, maar in de publieke sector zien we (te) vaak dat andere keuzes worden gemaakt. Marc: “Leidinggeven is voor veel leidinggevenden een restactiviteit geworden, terwijl oprechte aandacht cruciaal is. Vaak leggen we in organisaties de focus op het professionele, maar is human being management niet net zo belangrijk?” De eerste stap is het nemen van verantwoordelijkheid. “Ga zelf eens door de wasstraat”, beveelt Marc leidinggevenden aan. “En geef medewerkers de ruimte.” Vaak denken we voor anderen en willen we problemen voor de ander oplossen. Medewerkers hoeven dan niet meer te denken, want het is al voor hen bedacht. En daar zit een belangrijk probleem. “Wil je werkgeluk van medewerkers faciliteren, schiet dan niet in de hulpverleningsrol. Want een hulpverlener gedijt voornamelijk wanneer er slachtoffers in de buurt zijn. Geluk is in veel gevallen echt wel een keuze. Laat die keuze daar waar het hoort. Bij de medewerker zelf.”
Dit artikel is verschenen in de publicatie werkgeluk. Meer lezen? Kijk op www.werkgeluk.nl.
