Organisaties kunnen zich onderscheiden met medewerkers die initiatieven durven nemen. Dit leidt namelijk volgens veranderkundige Daniël Wolfs tot een betere samenwerking. Aan PW De Gids vertelde hij waarom HR meer aandacht moet schenken aan samenwerking.
Daniël Wolfs is associate partner bij Holland Consulting Group. Hij is de schrijver van het boek Magic Makers over anders samenwerken en het beter gebruiken van verschillen tussen mensen. De ideeën en verhalen van medewerkers spelen daarbij een belangrijke rol. Wolfs gaat in op wat nodig is voor een goede samenwerking en hoe HR daarbij een rol kan spelen.
Het boek van Wolfs gaat over samenwerking tussen organisaties, maar zijn tips gelden ook voor individuele samenwerking in een organisatie. “Het enige verschil is dat de complexiteit toeneemt als je samenwerkt tussen organisaties. Ieder onderdeel moet daarin zijn bijdrage leveren.” Samenwerken is volgens Wolfs een ‘wet van de kleine getallen’. “Het komt neer op hoe iedereen zijn steentje bijdraagt. Bij organisaties kijkt iedereen naar wat de ander doet. Dat moet anders. Want als je wacht, gebeurt er niets.”
Een belangrijke eigenschap voor samenwerking is stoer zijn. “Dat houdt in dat je mensen nodig hebt die de eerste stap zetten en initiatief nemen. Niet zeggen: zo moet het.” Wolfs onderstreept dat veel samenwerkingen beginnen voor zaken die nog geen oplossing kennen. “Op het gebied van zelfrijdende auto’s werken fabrikanten samen met universiteiten en overheden. Die proberen samen tot een oplossing te komen. Het gebeurt ook in de jeugdzorg, waar iedereen heel anders moet gaan samenwerken. Belangrijk is dat je kijkt met een open blik en niet denkt in beperkingen.”
Volgens Wolfs zijn er mensen nodig die het initiatief nemen, maar ook nederigheid kennen. “Mensen die zichzelf even belangrijk of onbelangrijk vinden als de rest. Je doet het met elkaar.” Hoe meer mensen actief bijdragen, hoe beter. “Samenwerking hangt nog te vaak aan een beperkt aantal mensen.”
Wolfs benadrukt dat samenwerkingen heel vaak ontstaan vanuit verschillen. Dat geldt ook voor organisaties. “Het is essentieel dat je vanaf het begin centraal zet wat je verbindt. Ik heb een project gedaan in de zorg waarbij de zorgvraag centraal stond. Maar die is voor elke discipline weer anders. Ook daar moet je de verbinding zoeken: wat kunnen we allemaal beter doen als we samenwerken?”
Organisaties moeten volgens Wolfs denken vanuit het maximale potentieel. “Wat kun je allemaal halen uit die bundeling van kennis en ervaring?” Organisaties laten volgens Wolfs veel liggen bij samenwerking door dingen steeds weer hetzelfde te doen. “Ze onderschatten hoeveel potentieel er zit in samenwerken. Samenwerken wordt vaak wel benoemd, maar er wordt niet verder op ingegaan.”
“In de basis is HR ervoor om het menselijk kapitaal te maximaliseren”, stelt Wolfs. “Maar ik zie dat HR steeds vaker wordt vertaald in cijfermatige dingen: competentieprofielen en data-analyse.” Bij samenwerking kan HR zich volgens hem ook op andere zaken richten. “De ideeën die mensen hebben, de verhalen die medewerkers te vertellen hebben. Die vormen ook kapitaal.”
De HR-afdeling kan daarbij in kaart brengen wie de stoere mensen in de organisatie zijn en welke mensen niet meedoen aan politieke spelletjes. “Waar zitten de toekomstige leiders? HR moet in staat zijn om die te identificeren. Waarom zou je daarvoor niet met een aantal andere HR-afdelingen een pool opzetten?”
Bron: PW De Gids
