Vanaf 1 januari 2014 gaat u als werkgever de gevolgen merken van de Wet Beperking Ziekteverzuim en Arbeidsongeschiktheid Vangnetters (BeZaVa), ook bekend als de Modernisering Ziektewet (ZW). Deze wet heeft tot doel om het ziekteverzuim en de instroom van flexwerkers te beperken in de Wet WIA (Werk en Inkomen naar Arbeidsvermogen).
Met flexwerkers bedoelt de wet in het bijzonder werknemers met een contract voor bepaalde tijd of oproepkrachten, van wie de arbeidsovereenkomst eindigt tijdens ziekte. De wet is 1 januari 2013 ingevoerd, vanaf 1 januari 2014 krijgt u als werkgever te maken met de financiële gevolgen in de vorm van een nieuwe gedifferentieerde premie.
Al jaren is het beleid van de overheid er op gericht het ziekteverzuim terug te dringen en de instroom in de arbeidsongeschiktheidsregelingen te verminderen. Dit beleid heeft vooral gewerkt voor werknemers met een vast dienstverband. Bij tijdelijke arbeidskrachten die ziek uit dienst gaan (de zogeheten vangnetters), ontbrak tot nu toe de re-integratieprikkel en is het langdurig ziekteverzuim nog steeds erg hoog. Zij zorgen voor 50% van de instroom in de Wet WIA, terwijl ze minder dan 20% van het verzekerdenbestand vormen.
Per 1 januari 2014 gaat elke werkgever ook een gedifferentieerde premie betalen voor flexwerkers. De gedifferentieerde premie WGA (Werkhervatting Gedeeltelijk Arbeidsgeschikten) gaat op in de gedifferentieerde premie Whk (Werkhervattingskas), die daarnaast bestaat uit premies voor flexwerkers. De gedifferentieerde premie Whk bestaat dus uit drie delen: een premiedeel WGA-vast, een premiedeel WGA-flex en een premiedeel ZW-flex. Beide nieuwe flexpremies zijn gebaseerd op de uitkeringslasten van ex-werknemers in het verleden, voor 2014 is het refertejaar 2012.
Heeft u dus een ex-werknemer die tijdens het dienstverband, bij u als werkgever, ziek is geworden en uiteindelijk ziek-uit-dienst is gegaan? Dan worden zijn of haar uitkeringslasten omgerekend naar de gedifferentieerde premie. Hoe meer medewerkers ziek uit dienst gaan, hoe hoger de opgelegde premie. In 2013 is het UWV begonnen u te informeren over de aan u toegekende vangnetters. In hoeverre de uitkeringen worden toegerekend is afhankelijk van de omvang van uw organisatie.
U kunt als werkgever kiezen om eigenrisicodrager te worden voor de Ziektewet en de WGA. U betaalt dan geen gedifferentieerde Ziektewet- of WGA-premie, maar draagt zelf het risico voor arbeidsongeschiktheid, uitkeringen en re-integratie van uw (ex)werknemers. De komst van de gedifferentieerde premie Whk per 1 januari 2014 heeft gevolgen voor het eigenrisicodragerschap voor de werknemersverzekeringen. Wat de gevolgen zijn, hangt af van uw situatie of u eigenrisicodrager bent voor de Ziektewet en/of de WGA. U kunt nog geen eigenrisicodrager worden voor de arbeidsongeschiktheid van flexwerkers. Pas vanaf 2016 is eigenrisicodragerschap voor de WGA-flex mogelijk.
Het spreekt voor zich dat het voor de afdeling HRM zinvol kan zijn om in dit kader het verzuimbeleid kritisch tegen het licht te houden. Voorheen ‘verdwenen’ zieke vangnetters voor u als werkgever uit beeld, maar met deze nieuwe financiële verantwoordelijkheid (tot maximaal 12 jaar!) is het verstandig dat HRM kijkt hoe het verzuimbeleid kan veranderen om minder risico’s te lopen. Een mogelijk aanknopingspunt is de binding van tijdelijke arbeidskrachten met uw organisatie. Door ook deze medewerkers met voldoende aandacht op te nemen in uw organisatie kan wel degelijk verzuim voorkomen worden, of kan tijdige werkhervatting van de (bijna) ex-werknemer gerealiseerd worden.
