Iedereen die in het onderwijs werkt is bezig met iets prachtigs en belangrijks: leerlingen begeleiden naar een gelukkige toekomst. Als onderwijsadviseur binnen Stichting Flore is Siebrand Konst dagelijks bezig om het werk van medewerkers op 28 basisscholen mooier te maken.
Als we het hebben over geluk in het onderwijs, dan speelt vitaliteit een belangrijke rol. Helaas ervaren steeds meer leerkrachten een (te) hoge werkdruk, ook binnen Stichting Flore. Siebrand Konst: “Onze medewerkers zijn gelukkig en we willen ze gelukkig houden, daarom besteden we veel aandacht aan dit onderwerp. Op dit moment lopen er diverse gesprekken om het onderwerp ‘werkdruk’ in kaart te brengen. Op basis daarvan hopen we tot oplossingen te komen.”
Zo’n oplossing ligt bijvoorbeeld in extra ondersteuning door ICT, maar het heeft ook te maken met mindset. “Leerkrachten ervaren een hoge mate van bureaucratie. Wat wij willen doen is het eigenaarschap aan de leerkracht teruggeven”, zegt Siebrand Konst. “In het onderwijs werken veel HBO-opgeleide mensen, die moet je stimuleren om zelf beslissingen te nemen en dingen te doen die het verschil kunnen maken voor leerlingen.” Wanneer je mensen uitdaagt en inspireert om hun eigen talenten te ontwikkelen, neemt de werkdruk af en gaan mensen met meer plezier naar hun werk.
Bij Stichting Flore worden hier flinke stappen in gezet. Om meer ruimte te bieden, is het beleid flink uitgedund, zodat scholen, directeuren en leerkrachten zich weer bezig kunnen houden met de ‘waaromvraag’. Siebrand Konst: “Wij kennen weinig ouderwetse teamvergaderingen, maar werken vooral met thema’s waarop leerkrachten samenkomen. En die thema’s worden niet door de directie opgelegd, maar voorbereid door de leerkrachten die er affiniteit mee hebben.” Leerkrachten zijn dus in teams bezig om van elkaar te leren en het idee is dat dit overslaat op de kinderen.
“Bij steeds meer van onze scholen zijn de leerlingen eigenaar van hun eigen ontwikkeling. Niet de leerstof of het systeem bepaalt wat het kind moet leren, maar de leerlingen kiezen samen met hun ouders”, aldus de onderwijsadviseur. Dergelijke scholen werken niet met rapporten, maar met portfolio’s. In portfoliogesprekken presenteren de kinderen wat ze hebben gemaakt en gaan vervolgens in gesprek over hun uitdagingen van het nieuwe trimester. Op deze manier wordt het plezier van zowel de leerling als de leerkracht versterkt.
De Stichting wil leerkrachten uit hun isolement halen. Door meer in teams te werken, is de leerkracht niet langer alleen verantwoordelijk voor zijn klas. “Een voorbeeld is de Pater Jan Smitschool, waar 80 leerlingen samen drie leerkrachten hebben. De leerkrachten maken samen het programma en de kinderen kiezen zelf wanneer ze wat willen leren. Door het maken van een goede verdeling houden de leerkrachten tijd over voor bijvoorbeeld reflectiegesprekken”, vertelt Siebrand Konst enthousiast. Deze werkwijze is niet te vergelijken met het traditionele beeld van de leerkracht voor de klas. “Door het onderwijs een gezicht te geven dat meer bij deze tijd past, vergoten we het plezier en werkgeluk.”
