Meer dan 40.000 mensen hebben een handtekening gezet onder de papa-petitie die pleit voor langer kraam- en ouderschapsverlof voor vaders. De ondertekenaars pleiten voor minstens tien dagen betaald verlof en honderd dagen ouderschapsverlof, op te nemen in de eerste duizend dagen na de geboorte van het kind. Het argument is dat het voor vaders belangrijk is om na de geboorte tijd door te brengen met het kind. Hierdoor kunnen ze zich beter aan elkaar hechten en kan de vader beter groeien in zijn rol als vader.
Na de geboorte van een kind heeft de partner van de moeder recht op drie dagen onbetaald- en twee dagen betaald ouderschapsverlof. Sinds 2009 is de periode om ouderschapsverlof op te nemen voor werkende ouders verdubbeld naar 26 weken. Sindsdien is het ook mogelijk om het verlof meer te spreiden of in gedeelten op te nemen. Onderzoek van het CBS wijst uit dat vaders hierdoor meer ouderschapsverlof hebben opgenomen. Ouders kunnen ouderschapsverlof opnemen tot hun kind 8 jaar oud is. Voorwaarde is wel dat een ouder minstens een jaar als medewerker in dienst moet zijn.
De International Labour Organization heeft de regelingen voor vaders in 167 landen naast elkaar gelegd. Daaruit blijkt dat 36 landen (waaronder Nederland, Argentinië, Griekenland en Tanzania) vaders minder dan een week betaald verlof geven. De ruimste vaderschapsverlofregelingen bevinden zich in IJsland en Slovenië, waar verse vaders 90 dagen betaald verlof krijgen. Ook Finland, met 54 betaalde dagen, Litouwen met een maand en Portugal met 20 dagen (waarvan de eerste tien dagen zelfs verplicht zijn), behoren tot de vijf landen met de ruimste regelingen. In Nederland is dat dus twee dagen, wat in veel Cao’s gelijk staat aan het verlof voor een verhuizing.
In het afgelopen jaar telde Nederland ruim 2,1 miljoen vaders in de leeftijd van 15 tot 75 jaar. Bijna 1,5 miljoen (70 procent) van deze vaders heeft een baan als medewerker en 20% werkt als zelfstandige. Recent CBS-onderzoek toont aan dat 25% van de vaders die recht hebben op ouderschapsverlof ook daadwerkelijk verlof opnemen. Veel mensen zijn niet bekend met de nieuwe regeling, het wordt ook niet echt uitgedragen. Hierin is voor een deel ook voor HR een taak weggelegd. HR kan er tenminste voor zorgen dat het recht om het verlof op te nemen bekender wordt. Regelingen zijn vaak per werkgever verschillend waardoor er verwarring over kan ontstaan. Het geven van informatie, bijvoorbeeld via het intranet, is een manier om medewerkers op hun rechten te wijzen.
Bron: CBS, Ouders van nu, ILO
