Emoties op het werk, we vinden het maar wat lastig. Maar wist je dat die gevoelens van vreugde, angst of verdriet juist veel waardevolle inzichten kunnen bieden op de werkvloer? In haar boek ‘Emoties doe je maar thuis’ duikt bedrijfskundige en psycholoog Marjon Bohré in de rol, verborgen kracht en valkuilen van emoties op het werk. We stelden haar een aantal vragen.
“In een tijd van digitalisering, hybride werken en AI is menselijkheid op de werkvloer belangrijk. Het is wat ons onderscheidt van een machine. In emoties schuilt veel informatie. Als je daarnaar luistert, kun je betere besluiten nemen en gelukkiger en effectiever werken.”
“De titel van mijn boek – Emoties doe je maar thuis – heb ik een leidinggevende eens horen zeggen. Hij is niet de enige: iemand die emotioneel is, wordt al snel als het tegenovergestelde van professioneel gezien. Om die reden worden emoties vaak bewust of onbewust gedempt. Kijk maar naar verandertrajecten binnen organisaties. Dat brengt onzekerheid met zich mee. ‘Hoeft niet’, zegt de leidinggevende dan, waarna er op de harde kant – die van processen en structuren – wordt gefocust. Het gevolg: je medewerkers uiten hun emoties tijdens gesprekken in de wandelgangen, wat leidt tot foutieve informatie en frustratie. Bovendien heeft het onderdrukken van emoties invloed op iemands mentale gezondheid. Denk aan vermoeidheid, snel ontploffen of zelfs een burn-out. Wees als leidinggevende daarom nieuwsgierig naar de emoties van anderen. Geef ze de ruimte.”
“Driekwart van onze emoties op het werk hebben met het werk te maken. Maar je neemt óók emoties vanuit thuis mee. Die kun je niet zomaar loslaten. Als HR-medewerker of leidinggevende kun je jouw collega wel helpen om emoties te erkennen en te reguleren (zie het kader voor tips). Dan ontstaat er ruimte om te vragen: wat helpt jou nu? Dat kan bijvoorbeeld even naar huis bellen zijn, of een rondje lopen. Het is belangrijk om dit als leidinggevende niet zelf in te vullen.”
“Ja, om het met een voorbeeld toe te lichten: stel dat een collega na het overlijden van een naaste naar het werk wil komen. Als leidinggevende ben je, met de beste bedoelingen, misschien geneigd om te zeggen: dat hoeft niet, wij regelen het wel. Maar daarmee ontneem je iemand ook de kans om zijn of haar verhaal te doen, met teleurstelling tot gevolg. Luisteren naar iemands behoeftes is zó belangrijk.”
“Emoties zijn aanstekelijk. Voor de ene persoon meer dan voor een ander. In mijn boek leg ik aan de hand van zes stappen uit hoe je met emoties (van jezelf en van anderen) om kunt gaan. Kijk bijvoorbeeld van een afstand naar de situatie. Wat is er gebeurd? En waarom voel je een bepaalde emotie? Misschien concludeer je dat de emotie eigenlijk bij een ander hoort. Dan lukt het al veel beter om het los te laten. Het helpt ook om verwerkingstijd in te bouwen. Bijvoorbeeld door de deur van je kantoor te sluiten en even naar buiten te staren. Of door na het werk een rondje te lopen of naar huis te lopen of te fietsen. Zo laat je de emoties achter waar ze horen: niet bij jou.”
