Het gaat al richting de 30 jaar dat ik in de arbeidsbemiddeling actief ben. Daarbij realiseer ik me nu ook dat dat al langer dan mijn halve leven is. Laat ik eens stilstaan bij het mooie vak waarin ik al zo lang werk.

In 1994 liep ik binnen bij Adia Personeelsdiensten. Net als zovelen die op zoek waren naar werk meldde ik me aan de balie om ingeschreven te worden bij dit uitzendbureau. Ik had een intake met Dian weet ik me nog goed te herinneren. Later werd ik door haar collega Ingrid benaderd of ik niet toevallig als vakantiekracht voor 3 weken op hun vestiging wilde komen werken. Ik weet nog dat ik me destijds realiseerde dat Dian en Ingrid eigenlijk wel een heel mooi vak hadden, een vak dat ik enkele dagen later zelf mocht uitoefenen. Want zo werkte dat in de uitzendbranche; je schreef je in voor een baan en als je in het profiel paste kon het zomaar zijn dat je daar bleef hangen.

Ik denk oprecht dat maar weinig branchegenoten met overtuiging de arbeidsmarkt hebben betreden met het idee om intercedent of – tegenwoordig – recruiter te worden. Vaak wordt deze functie geschetst als opstapje naar echt werk. Jammer en onterecht. Want als je het serieus neemt is het een vak. Waar de mensen die er werken op LinkedIn vaak worden gezien als irritant, omdat ze bijvoorbeeld niet goed naar een profiel kijken. Zonde, want het is een vak waarmee je letterlijk in staat bent om het leven van mensen positief te veranderen.

Toen ik onlangs nieuwe collega’s mocht verwelkomen bij ons team van Jeij, heb ik dat nog maar eens herhaald. Ik realiseer me namelijk als geen ander dat in de digitale wereld een werkzoekende soms slechts een cv, een profielfoto, of iemand is die je op video hebt gezien. Een kandidaat die bij je binnenloopt en je fysiek ontmoet omdat deze écht een probleem heeft, wordt minder. En het zijn juist die momenten die zo waardevol zijn in het besef dat je veel impact kunt maken op de levens van mensen.

Laat ik een paar voorbeelden noemen:

  • De uitzendkracht die bij je langskomt, omdat het salaris te laat is uitbetaald. Voor velen geen probleem, maar wel als dat betekent dat je je zoontje dat weekend niet langs kunt laten komen omdat je dan geen geld hebt om eten te kopen;
  • Of die medewerker die graag als directiesecretaresse aan de slag wil, maar een volledig financieel profiel heeft en daardoor nergens in aanmerking komt;
  • Of de kandidaat met een plausibel, maar enorm gat in het cv, die daardoor nergens op gesprek mag.

Voor velen blijven deze kandidaten een naam of een foto. Maar ik ken ze nog; hun naam, waar ze op dat moment werkten en als de dag van gister weet ik waar ze aan de slag zijn gegaan. En ik zou diegene op straat zo weer herkennen en zij mij. Herkennen omdat ik ze echt heb ontmoet, er een chemie ontstond en ik me altijd de vraag bleef stellen of ik er alles aan gedaan had voor deze kandidaten om meer te doen dan zij van mij verwachtte.

Gelukkig heb ik collega’s om mij heen die dit snappen. Die begrijpen dat kandidaten geen LinkedInprofiel zijn, maar slechts hebben. Die oprechte interesse in kandidaten tonen en voor klanten meer willen doen dan direct wordt verwacht. Ik ben trots op het vak wat wij hebben!

Michel van Hoeij is directeur bij Jeij. Wil je meer weten? Neem dan een kijkje op de website van Jeij.